اثر سطوح مختلف مواد مغذی جیره بر عملکرد و همبستگی آن با صفات لاشه در دوره رشد جوجه های گوشتی

آزمایشی جهت بررسی همبستگی سطوح مختلف تراکم مواد مغذی جیره در دوره رشد بر عملکرد و صفات لاشه جوجه های گوشتی انجام شد. جوجه ها در دوره آغازین جیره یکسانی مصرف کردند سپس در دوره رشد، توسط 4 جیره با سطوح مختلف مواد مغذی تغذیه شدند. سطح انرژی در جیره های آزمایشی به ترتیب 3000، 3100، 3200 و 3300 کیلوکالری بر کیلوگرم بود. جیره های مورد استفاده در این تحقیق بر اساس جداول احتیاجات غذایی طیور (1994) تنظیم شدند که نسبت تمام انرژی به پروتئین در آنها ثابت در نظر گرفته شد. در این تحقیق افزایش وزن، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذایی و ترکیبات لاشه جوجه های تحت آزمایش مورد اندازه گیری قرار گرفت. افزایش وزن (01/0p<)، خوراک مصرفی (01/0p<)، ضریب تبدیل غذایی (01/0p<) و ترکیبات لاشه (05/0p<)، تحت تاثیر سطوح مختلف مواد مغذی قرار گرفتند. افزایش تراکم مواد مغذی جیره با افزایش وزن رابطه ای مستقیم و با خوراک مصرفی و راندمان لاشه رابطه عکس داشت. تحلیل همبستگی بین ترکیبات لاشه و تراکم مواد مغذی جیره نشان داد که بین تغییرات تراکم مواد مغذی جیره و ترکیبات لاشه همبستگی وجود دارد به طوری که درصد لاشه (97%r=)، لاشه قابل طبخ (95%r=)، درصد ران (92%r=) وزن نسبی سنگدان (91%r=) به ترتیب دارای بالاترین همبستگی ها بودند. هزینه خوراک به ازای هر کیلو گوشت با کمترین سطح انرژی کاهش یافت. در نتیجه استفاده از جیره هایی با تراکم مواد مغذی کم نسبت به جیره هایی با تراکم مواد مغذی زیاد، می تواند مفیدتر واقع گردد.