ارزیابی شاخص زاویه یکنواخت در تعیین الگوی مکانی درختان در یک ذخیره گاه جنگلی در جنگل های هیرکانی

مطالعه الگوی مکانی برای بررسی ساختار و پویایی جوامع گیاهی ضروری است. با توجه به اهمیت درک الگوی مکانی درختان، بوم شناسان در سال های اخیر از روش های مختلفی برای مطالعه الگوی مکانی در جوامع جنگلی استفاده کرده اند. هدف این مقاله ارزیابی شاخص زاویه یکنواخت در تعیین الگوی مکانی درختان در جنگل های هیرکانی است. بدین منظور بخشی از ذخیره گاه جنگلی سفیدپلت در شهرستان نور به مساحت 18 هکتار انتخاب شد و مورد آماربرداری صددرصد قرار گرفت و نقشه مکانی سه گونه اصلی سفیدپلت، زبان گنجشک و لرگ تهیه شد. ابتدا الگوی مکانی سه گونه مورد بررسی توسط شاخص نزدیک ترین همسایه به عنوان روش مبنا تعیین شد. الگوی تعیین شده با این روش به عنوان الگوی مطلق لحاظ شد. برای بررسی دقت شاخص زاویه یکنواخت در هر نقطه نمونه برداری با در نظر گرفتن 3، 4 و 5 درخت همسایه در اطراف درخت مرکزی، زاویه های ایجاد شده اندازه گیری شد و شاخص زاویه یکنواخت برای هر سه گونه و در هر سه حالت از نظر تعداد درختان مورد بررسی محاسبه و با نتایج روش مبنا مقایسه شد. نتایج نشان داد که در تمامی حالات مورد بررسی از نظر تعداد درختان همسایه، شاخص زاویه یکنواخت الگوی مکانی را به درستی تعیین کرد. همچنین بنا بر نتایج این پژوهش، شاخص زاویه یکنواخت می تواند به عنوان یک روش سریع و کم هزینه برای تعیین الگوی پراکنش مکانی درختان برای ذخیره گاه های مشابه مورد استفاده قرار گیرد.