بررسی نگرش دانشجویان دانشگاه رازی کرمانشاه نسبت به رسانه های ارتباط جمعی بر اساس نظریه های ارتباطی رسانه ها

این پژوهش بررسی نگرش جامعه دانشجویی دانشگاه رازی کرمانشاه نسبت به نقش رسانه ها به عنوان یکی از دستگاه های فراگیر، گسترده و در دسترس همگان، بر اساس نظریه های ارتباطی رسانه ها میباشد.
روش شناسی: روش پژوهش، از نوع تحلیلی و روش تحقیق پیمایشی است. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه خود ساخته برگرفته از 17 نظریه ای است که به طور مستقیم به تاثیر رسانه ها بر مخاطبان پرداخته اند. جامعه مورد پژوهش شامل 385 دانشجو است که به صورت نمونه گیری طبقه ای هدفمند انتخاب شدند.
یافته های این مطالعه نشان میدهد که دانشجویان این دانشگاه در 3 مقطع تحصیلی و 3 گروه آموزشی به میزان 63/23% با محتوای نظریه های ارتباطی رسانه ها موافق هستند. به عبارتی با توجه به این که چندین دهه از پیدایش این نظریه ها میگذرد و همچنین رسانه های نوین دیگری هم که طی سال های اخیر به وجود آمده اند، هنوز نظریه های موجود همچنان مورد تایید بوده و قابل بررسی و تبیین میباشند. در این پژوهش به 5 فرضیه جواب داده شد. فرضیه ها بر اساس جنسیت، سن، وضعیت تحصیلی و میزان مطالعه جامعه مورد آزمون قرار گرفت.
در مجموع بر اساس این متغیرها اکثریت فرضیه ها به جز چند مورد محدود، مورد تایید قرار نگرفتند و رد شدند. یعنی عواملی چون جنسیت، سن و وضعیت تحصیلی و غیره کمتر بر نگرش و نظرسنجی دانشجویان نسبت به رسانه های ارتباطی تاثیر داشتند. یکی از نتایج دور از انتظار در این تحقیق که بر اساس نظریه الگوی بصیرت صورت گرفت، عدم تمایل دانشجویان به مشارکت در خبر رسانی و دادن اطلاعات به همنوعان خود بود که نیاز به بررسی دقیق تری میرود.