مقایسه نتایج پروتکل های آگونیست و آنتاگونیست بر اساس میزان AMH در بیماران تحت تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم

غلظت سرمی هورمون آنتی مولرین (AMH) با پاسخ تخمدانی طی سیکل های کمک باروری (ART) در ارتباط است.

این مطالعه گذشته نگر سعی در بررسی انتخاب پروتکل تحریک تخمدانی بر اساس میزان AMH سرمی بیماران را دارد و همچنین تاثیر آن بر نتایج ART را مورد بررسی قرار داده است.

بر اساس سطح AMH، بیماران با ناباروری با عامل لوله ای به سه گروه شامل سطح نرمال، پایین و بالای AMH تقسیم شدند. تعداد تخمک و جنین با کیفیت بالا و میزان حاملگی در هر گروه مورد ارزیابی قرار گرفت.

با استفاده از دو پروتکل آگونیست و آنتاگونیست، با افزایش سطح AMH افزایش تعداد تخمک های حاصله و تعداد جنین با کیفیت بالا مشاهده شد. در هر سه سطح پایین، نرمال و بالای AMH پروتکل آگونیست با افزایش چشمگیر تعداد تخمک در مقایسه با پروتکل آنتاگونیست همراه بود (05/0˂p). تعداد جنین با کیفیت بالا بصورت چشمگیری در پروتکل آگونیست در محدوده نرمال AMH1.3-2.6ng/ml در مقایسه با پروتکل آنتاگونیست مشاهده شد (00/0=p). تعداد جنین با کیفیت بالا در سطح بالای AMH >2.6ng/ml به نفع پروتکل آنتاگونیست بود (00/0=p). نتایج نشان دادکه کمترین میزان حاملگی در محدوده پایین AMH<1.3ng/ml حاصل شد. در سطح بالای AMH>2.6ng/ml افزایش چشمگیر میزان حاملگی در پروتکل آنتاگونیست در مقایسه با پروتکل آگونیست مشاهده شد (04/0=p).

یافته های این مطالعه نشان می دهد که نتایج ART با توجه به میزان AMH قابل پیش بینی است. با توجه به میزان AMH درهر بیمار می توان پروتکل ویژه ای استفاده کرد. این به این دلیل است که پروتکل مورد استفاده و نتایج آن بسته به شرایط بیمار است.