مقایسه عملکرد و التهاب ریوی دوندگان نیمه استقامت حرفه ای و غیر ورزشکاران

ارتباط نزدیک و معنا داری بین عملکرد ریوی با سلامتی و نرخ کلی مرگ و میر وجود دارد .با توجه به تحقیقات محدود در زمینه عملکرد ریوی و آسم ورزشی در ورزشکاران نیمه استقامتی در ایران ، هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسه عملکرد و التهاب ریوی دوندگان نیمه استقامت حرفه ای و غیر ورزشکاران بوده است.
این تحقیق نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بر روی 15 دونده نیمه استقامت حرفه ای زن و 15 غیرورزشکار هم به صورت تصادفی و همگن با گروه دونده انجام شد. در زمان های قبل، بلافاصله و 10 دقیقه بعد از انجام تست کوپر حجمهای ریوی گرفته شد. نیم ساعت بعد نمونه خلط سینه جهت بررسی سلولهای التهابی لکوسیت گرفته شد . روش آماری اندازه گیری مکرر برای بررسی حجمها و آزمون t مستقل برای بررسی سلولهای التهابی انجام گردید.(05/0≥p)
. میزان ظرفیت حیاتی پر فشار درون گروهی معنی دار بوده(003/0>p)، (000/0>p)، ولی تغییرات بین گروهی این حجم معنا دار نبوده است. در حجمهای حجم بازدمی با فشار در ثانیه اول و جریان اوج بازدمی، اختلاف درون گروهی و بین گروهی معنادار نبود. بر اساس افت بیش از 15 درصد در فاکتور حجم بازدمی با فشار در ثانیه اول ، شیوع برونکواسپاسم ناشی از ورزش در گروه تجربی% 66/6 و در گروه کنترل %33/ 13 برآورد گردید. مقایسه میزان سلولهای التهابی لنفوسیت ،نوتروفیل و مونوسیت قبل از فعالیت و بعد از فعالیت در هر دو گروه اختلاف معنی دار را نشان نداد.
میانگین نسبت حجم بازدمی با فشار در ثانیه اول به ظرفیت حیاتی پر فشار هر دو گروه تجربی و کنترل به ترتیب %89 و %85 درصد گزارش شد که حاکی از عملکرد نسبتا مطلوب تهویه ای دوندگان نیمه استقامتی بود و میزان برونکواسپاسم ناشی از ورزش نسبتا پایین بوده است.