کاهش بیان ژن های Tie1 و VCAM-1 در شرایط بی وزنی: استراتژی جدید برای مطالعه و درمان بیماری تصلب شرائین

VCAM-1 و Tie1 به ترتیب از مولکول ها و رسپتورهای سلول های اندوتلیالی هستند که می توانند در بیماری تصلب شرائین (آترواسکلروزیس) نقش داشته باشند. سلول های اندوتلیال به نیروهای مکانیکی و ازجمله جاذبه حساس هستند، در این راستا مطالعات حاکی از تغییر شکل و عملکرد آن ها در شرایط بی وزنی است. به منظور بررسی تاثیر بی وزنی بر تصلب شرائین، بیان ژن های VCAM-1 و Tie1 در شرایط شبیه سازی شده بی وزنی بر روی سلول های اندوتلیال ورید بند ناف انسان مورد مطالعه قرار گرفت
روش مطالعه از نوع تجربی بود. در این مطالعه ابتدا سلول های اندوتلیال ورید بند ناف انسان از بانک سلولی پاستور خریداری شد. سلول ها برای مدت 2، 24 و 72 ساعت در شرایط بی وزنی با استفاده از دستگاه شبیه ساز بی وزنی کلینواستت قرار گرفتند. از سلول های مذکور استخراج RNA صورت گرفت و تغییرات بیان ژن ها با تکنیک Real-time PCR بررسی گردید.
نتایج نشان داد که بی وزنی به طور قابل توجهی منجر به کاهش میزان بیان ژن VCAM-1 و Tie1 در نمونه های بی وزنی در مقایسه با نمونه های کنترل می شد(05/0p<) به طوری که پس از 3 روز اعمال بی وزنی بیان این دو ژن بسیار کاهش می یافت.
به نظر می رسد که بی وزنی دارای تاثیر مثبت در کاهش فاکتورهای ایجاد کننده تصلب شرائین است و می تواند به عنوان یک استراتژی جدید در درمان بیماری تصلب شرائین مورد استفاده قرار گیرد. همچنین از بی وزنی می توان برای مطالعه روند ایجاد و پیشرفت بیماری های عروقی نیز بهره برد.