بررسی میزان فنل، فلاونوئید کل و فعالیت آنتی اکسیدانی صمغ گیاه Pistacia atlantica از منطقه سراوان (استان سیستان و بلوچستان)

صمغ درخت بنهPistacia atlantica در طب سنتی بلوچستان به صورت خوراکی و موضعی در درمان بیماری های عفونی به کار می رود. در این پژوهش مقدار فنل، فلاونوئید کل و خاصیت آنتی اکسیدانی عصاره های آلی و آبی صمغ و دود حاصل از سوزاندن صمغ بنه بررسی شد. برای سنجش میزان فنل و فلاونوئید به ترتیب از معرف های فولین سیوکالتیو و AlCl3 و برای اندازه گیری پتانسیل آنتی اکسیدانی از دو روش DPPH و FRAP استفاده شد. نتایج نشان داد محتوای فنلی و فلاونوئیدی برای نمونه ها به ترتیب در محدوده 04/7– 07/4 میلی گرم گالیک اسید در هر گرم وزن خشک و 34/1-65/0 میلی گرم کوئرسیتی در هر گرم وزن خشک می باشد که عصاره متانولی صمغ با 15/0±04/7 میلی گرم گالیک اسید در هر گرم وزن خشک بیشترین مقدار فنول و با 13/0±34/1 میلی گرم گالیک اسید در هر گرم وزن خشک بیشترین مقدار فلاونوئید نسبت به سایر عصاره ها برخوردار بود .در ارزیابی پتانسیل آنتی اکسیدانی به روش DPPH محدوده غلظت مهار 50 درصد رادیکال های آزاد توسط عصاره هاμg/ml 08/340-043/122 می باشد که عصاره متانولی صمغ با مقدار μg/ml 3/2±043/122 دارای بیشترین قدرت مهارکنندگی است. توان آنتی اکسیدانی در روش FRAP در محدوده (mM Fe2+/ mg sample) 44/33-03/16 می باشد که عصاره متانولی با مقدارmM Fe2+/mg sample7/1±44/33 از توان بالاتری برای احیای آهن برخوردار است و اینکه عصاره های کلروفرمی از مقادیر کم فنل، فلاونوئید و حداقل فعالیت آنتی اکسیدانی برخوردار است. میزان همبستگی داده ها با نرم افزار SPSS بررسی گردید. صمغ گیاه بنه به دلیل تولید ترکیبات فنلی از خاصیت آنتی اکسیدانی مناسبی نیز برخوردار است.