اثر زمان و نحوه کاربرد سالیسیلیک اسید بر روند رشد، عملکرد و اجزای عملکرد جو (Hordeum vulgare L.) در شرایط تنش شوری

برای ارزیابی اثر زمان و نحوه کاربرد سالیسیلیک اسید بر روند رشد، عملکرد و اجزای عملکرد گیاه جو رقم ریحان، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در محیط کنترل شده در دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل پنج سطح کاربرد سالیسیلیک اسید (شاهد، پرایمینگ، محلول پاشی در مراحل شروع پنجه زنی، برجستگی دوگانه و گل دهی) با غلظت 5/1 میلی مولار و سطوح تنش شوری (شاهد، 6 و 12 دسی زیمنس برمتر) بود. نتایج نشان داد که تنش شوری موجب کاهش تعداد دانه در سنبله (2/52 درصد) ، وزن هزاردانه (0/7 درصد) ، عملکرد دانه (0/30 درصد) ، عملکرد بیولوژیک (0/13 درصد) و شاخص برداشت (7/19 درصد) گردید و کاربرد سالیسیلیک اسید در همه سطوح، ویژگی های فوق را در بوته های جو بهبود بخشید. هم چنین روند تغییر ارتفاع بوته، سطح برگ و وزن خشک بوته های جو نیز تحت اثر مثبت و معنی دار کاربرد سالیسیلیک اسید در هر دو نحوه کاربرد به صورت پرایمینگ و محلول پاشی قرار گرفت. بیش ترین اثرات مثبت سالیسیلیک اسید بر رشد و عملکرد در کاربرد غلظت 5/1 میلی مولار این محلول، به صورت پرایمینگ و محلول پاشی در مرحله شروع پنجه زنی مشاهده شد، به صورتی که پرایمینگ بذر در شرایط بدون تنش، شوری متوسط و شدید به ترتیب باعث افزایش 7/7، 1/21 و 6/60 درصدی عملکرد دانه شد. این مقادیر برای محلول پاشی در مرحله شروع پنجه زنی به ترتیب برابر 5/30، 1/29 و 6/61 درصد بودند. به طورکلی نتایج این پژوهش نشان داد که کاربرد سالیسیلیک اسید، به ویژه در حالت زودهنگام می تواند موجب تعدیل اثرات سوء تنش شوری در گیاه جو شود.