اثر دور آبیاری، اسیدهیومیک و باکتری های محرک رشد بر ویژگی های فیزیولوژیکی گندم رقم کویر در منطقه شهر ری

به منظور بررسی اثر دور آبیاری، اسیدهیومیک و باکتری های محرک رشد بر محتوای رطوبت نسبی، میزان پایداری غشای سلولی، محتوای کلروفیل و میزان پرولین برگ گندم، این آزمایش در سال زراعی 90 - 1389 به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در فشافویه شهر ری اجرا شد. فاکتور اصلی (آبیاری) در سه سطح (آبیاری پس از 80، 120 و 160 میلی متر تبخیر از سطح تشتک تبخیر کلاس A) و اسیدهیومیک و مخلوط باکتری های محرک رشد (ازتوباکتر، سودوموناس و آزوسپیریلوم) هر یک در دو سطح عدم کاربرد و کاربرد به صورت فاکتوریل به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که اثر دور آبیاری بر تمامی صفات به جز محتوای کلروفیل a در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. ضمن آنکه اثر اسیدهیومیک در تمامی صفات به جز محتوای رطوبت نسبی در سطح احتمال یک درصد و اثر باکتری های محرک رشد فقط برای محتوای کلروفیل a در سطح احتمال پنج درصد و نشت مواد سیتوپلاسمی و میزان پرولین در سطح احتمال یک درصد تفاوت معنی دار از خود نشان دادند. در تیمار مصرف اسیدهیومیک بیش ترین میزان کلروفیل a در دو سطح آبیاری بعد از 80 و 120 میلی متر تبخیر به میزان 0212/0 و 0206/0 میلی گرم بر سانتی متر و بیش ترین نشت غشای سیتوپلاسمی به عدم کاربرد اسیدهیومیک در تنش شدید رطوبتی (بعد از 160 میلی متر تبخیر) به میزان 06/663 میلی زیمنس بر سانتی متر اختصاص داشت. میزان پرولین برگ با کاربرد اسیدهیومیک در تمامی سطوح آبیاری افزایش یافته و با افزایش شدت تنش به ترتیب معادل 9250/171 ، 4875/152 و 6875/107 میکروگرم بر واحد وزن تازه برگ بود.