اثر بخشی اسپیرامایسین جهت درمان توکسوپلاسموزیس تجربی در رت با استفاده از روش Real-time NASBA

توکسوپلاسموزیس یکی از بیماری های مهم انگلی می باشد که عوارض غیر قابل جبران در نوزادان به دنیا آمده از مادرانی که در طی دوران بارداری آلوده شده اند و افراد ایمنوساپرس بوجود می آورد. روش های درمانی مشخصی برای توکسوپلاسموزیس ارائه شده است؛ اما آسیب های جنینی بوجود می آورد. بنابراین امروزه استفاده از ماکرولید اسپیرامایسین به عنوان یکی از گزینه های درمانی مورد استفاده قرار می گیرد. مطالعه حاضر با هدف راه اندازی روش Real-time NASBA جهت تشخیص توکسوپلاسموزیس تجربی انجام گرفته است.
در این مطالعه تجربی، رت ها در سه گروه 15تایی یعنی تحت درمان با اسپیرامایسین mgkg 400 حدود یک گرم سه بار در روز، پریمتامین-سولفادیازین (به عنوان کنترل داروئی) mgkg150 یکبار در روز و گروه شاهد تقسیم شدند. 24 ساعت بعد از آلوده سازی رت ها با انگل توکسوپلاسما گوندی، درمان شروع شد و به مدت یک هفته ادامه یافت. خون رت ها به وسیله روش Real-time NASBA قبل و بعد از درمان و یک هفته بعد از قطع دارو از نظر وجود انگل زنده و اثر بخشی داروی مذکور بررسی شد.
نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که داروی اسپیرامایسین توانست 5 روز بعد از آلوده شدن رت ها به طور کامل انگل ها را از بین برد و تمام منحنی ها را خطی سازد.
اسپیرامایسین اثر درمانی خوبی در از بین بردن انگل توکسوپلاسما گوندی در خون رت ها دارد و در زنان باردار استفاده شود.