مروری بر تاثیر اسانس گیاهان دارویی بر عملکرد میکروارگانیسم های پروبیوتیک

اسانس های گیاهی ترکیبات فرار حاصل از گیاهان هستند. اسانس های گیاهی با داشتن اجزا فنلی و آنتی اکسیدانی از خاصیت ضد میکروبی قوی برخوردار می باشند. پروبیوتیک ها میکروب های زنده مکمل غذایی هستند که با بهتر کردن بالانس میکروبی روده، اثرات مفیدی روی میزبان می گذارند و دارای اثرات ضدمیکروبی شناخته شده ای هستند، به این صورت که با باکتری های پاتوژن رقابت کنند و باعث مهار رشد آن ها می شوند. پروبیوتیک ها رفتارهای متفاوتی را نسبت به اسانس ها نشان می دهند. بعضی از اسانس ها باعث افزایش رشد پروبیوتیک و بعضی دیگر باعث کاهش رشد و حتی مهار پروبیوتیک ها می شوند. از آن جا که استفاده همزمان اسانس های گیاهی و پروبیوتیک ها در مواد غذایی روش جدیدی برای جلوگیری از رشد باکتری های پاتوژن به حساب می آید، هدف از این مطالعه، بررسی تحقیقات انجام شده در کشورمان در مورد تاثیر اسانس گیاهان دارویی بر عملکرد میکروارگانیسم های پروبیوتیک است.
اطلاعات مربوط به این تحقیق حاصل جست وجو در پایگاه های اطلاعاتی نظیر Google Scholar ، Science Direct، Elsevier، PubMed، Magiran و SID از سال 2006 تا سال 2016 (دهه اخیر) و با استفاده از کلیدواژه های گیاهان دارویی، اسانس ها، پروبیوتیک و مهار رشد، medicinal plants، Essential oils ، probiotic و growth inhibition می باشد.
نتایج حاصل از مطالعات صورت گرفته نشان داد که ترکیبات موجود در اسانس های گیاهی عملکردهای متفاوتی بر باکتری های پروبیوتیک دارا می باشند به این صورت که در بعضی موارد تقویت کننده و در مواردی مهارکننده رشد می باشند.
استنتاج: اسانس حاصل از پونه، برگ زیتون، مالت، دارچین، سیر، شوید، سویا نعناع فلفلی و زیره سبز دارای اثرات مثبتی روی رشد باکتری های پروبیوتیک هستند، در حالی که اسانس گیاهان کرفس کوهی، آویشن شیرازی، کلپوره و استفاده همزمان اسانس کاکوتی کوهی و نعناع فلفلی دارای اثرات منفی روی رشد پروبیوتیک ها هستند.