بررسی میزان شیوع کوررنگی در مبتلایان به تنبلی چشم

کور رنگی یک بیماری ارثی وابسته به کروموزوم X مغلوب است که مردان را بیش تر گرفتار می کند. هدف از انجام این مطالعه بررسی شیوع کوررنگی در بین افراد مبتلا به تنبلی چشم درسنین بین 10 تا 30 سال بوده است.
این مطالعه مقطعی از سال 1392تا 1394 به مدت 2 سال روی چشم 2846نفر ازمراجعین به کلینیک چشم بیمارستان بوعلی قزوین که سن آنان بین 10 تا 30 سال بود، انجام پذیرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه و معاینات چشمی از جمله معاینات اپتومتریک شامل گرفتن حدت بینایی ، تعیین نوع عیوب انکساری ، نمره عینک و ریفراکشن بود. برای کلیه بیماران تست کوررنگی گرفته شد. یافته ها با کمک نرم افزار SPSS19 با در نظر گرفتن سطح معنی داری کم تر از 05/0 و با به کار گیری تست های کای دو و تی تست آنالیز شدند.
از تعداد 2846 نمونه مورد مطالعه، 54/36 درصد مرد بودند. از کل جمعیت مورد مطالعه تعداد 24/9 درصد دچار تنبلی چشم بودند. شیوع کور رنگی در بین کل مراجعین بدون در نظر گرفتن جنسیت 98/0 درصد نسبت به کل جمعیت مورد مطالعه بود. حدود 5/53 در صد از افراد کوررنگ دچار تنبلی چشم بودند. حدود 263 نفر(24/9 درصد) دچار تنبلی چشم بودند که از بین آن ها 15 نفر کوررنگی داشتند واز نظر آماری معنی دار بود (001/0< p).
استنتاج: شیوع کوررنگی در دو گروه تنبلی چشم و سالم متفاوت است.