بررسی کارایی نانوذرات اکسید گرافن مغناطیسی شده (MGO NPs) در حذف 2 و 4 دی کلروفنل از محیط آبی

2 و 4 دی کلروفنل یکی از ترکیبات مهم ارگانوکلره است. مقاومت بالا در مقابل تجزیه، ایجاد طعم و بو در آب، سمیت بالا و سرطان زا بودن از نگرانی های مهم این آلاینده به شمار می آیند. به همین منظور، مطالعه حاضر به منظور بررسی جذب 2 و 4 دی کلروفنل روی اکسید گرافن مغناطیسی انجام شد.
رفتار جذب 2 و 4 دی کلروفنل به وسیله مجموعه از ازمایشات بسته به عنوان تابعی از pH(3-11)، زمان تماس (0-120 دقیقه)، غلظت آلاینده (10تا125 میلی گرم بر لیتر) در 3 دوز مختلف جاذب (1/0 تا 1 گرم در لیتر) مطالعه شد. در نهایت مدل های سینتیکی شبه درجه 1، شبه درجه 2، ایزوترم های لانگمویر و فروندلیچ و ترمودینامیک جذب در شرایط بهینه شده مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج نشان داد در حالت بهینه شده متغیرهای مورد مطالعه، (pH برابر با 5، زمان تماس معادل 15 دقیقه، غلظت آلاینده برابر با 10 میلی گرم در لیتر و دوز جاذب معادل 75/0 گرم در لیتر) حداکثر ظرفیت جذب و راندمان حذف2 و 4 دی کلروفنل برابر 74/84 میلی گرم بر گرم و 100 درصد شد. نتایج نشان داد مدل های ایزوترمی لانگمویر (9987/0= R2) و سینتیکی شبه درجه دوم (9992/0= R2) بهترین مدل در توصیف داده های جذب می باشد. پارامترهای ترمودینامیکی آشکار ساخت که فرایند جذب گرماگیر (7/57 تا 15/119=ΔH°) و خودبه خودی (15/1-تا 44/9- =ΔG°) بود.
استنتاج: MGO NPs به دلیل توسعه قابلیت هایی مانند جداسازی آسان و سریع از نمونه و پتانسیل بالا در حذف آلاینده مورد مطالعه می تواند به عنوان جاذبی مناسب برای حذف 2 و 4 دی کلروفنل از آب و فاضلاب معرفی شود.