ویژگی های روان سنجی نسخه فارسی مقیاس چندبعدی حالت بی حوصلگی (PV-MSBS) در مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال طیف اوتیسم

بی حوصلگی یک پدیده روان شناختی است که عوارض متعددی به دنبال دارد. مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال طیف اوتیسم ((ASD به خاطر ویژگی های خاص کودک، در شرایطی هستند که احتمال ابتلای به این پدیده را دارند. بنابراین، سنجش این متغیر به عنوان اولین گام جهت درمان، ضرورت دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگی های روان سنجی نسخه فارسی مقیاس چندبعدی حالت بی حوصلگی (MSBS-PV) در مادران دارای فرزند مبتلا به ASD انجام گرفت.
مطالعه حاضر از نوع مقطعی و اعتبارسنجی بود که در سال 1394 در شهر اصفهان انجام پذیرفت. جامعه آماری پژوهش، مادران دارای فرزند مبتلا به ASD در شهر اصفهان بود. نمونه های پژوهش، شامل 150 نفر بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. پس از بررسی روایی محتوایی MSBS-PV، از همبستگی نمره ها با نمره کل و همبستگی خرده مقیاس ها استفاده شد. برای تعیین ساختار عاملی مقیاس، تحلیل عاملی اکتشافی مورد استفاده قرار گرفت. روایی ملاکی از نوع مقایسه مادران دارای فرزند با و بدون ASD بود. برای تعیین همسانی درونی MSBS-PV، از ضریب آلفای کرونباخ و برابر تعیین پایایی از روش باز آزمایی استفاده شد.
حداقل و حداکثر نسبت روایی محتوایی (CVR) برابر با 8/0 و 1 و شاخص روایی محتوایی (CVI) برابر با 93/0 برآورد گردید. همه گویه ها با نمره کل و خرده مقیاس ها با یکدیگر همبستگی مثبت و معنی داری داشتند. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که مقیاس از 5 عامل تشکیل شده که در مجموع 72/67% از واریانس مقیاس را تبیین می کند. همچنین، بین میانگین MSBS-PV در دو گروه مادران دارای فرزند با و بدون ASD تفاوت معنی داری وجود داشت (001/0P˂). ضریب آلفای کرونباخ برای کل پرسش نامه برابر با 92/0 و ضریب باز آزمایی برابر با 71/0 محاسبه گردید.
MSBS-PV، از روایی و پایایی قابل قبولی برخوردار است و می تواند به عنوان ابزاری بالینی و پژوهشی، در خانواده های دارای فرزند مبتلا به ASD، مراقبان و سایر افرادی که به نوعی با بیماران سروکار دارند، مورد استفاده قرار گیرد.