هویت سازی: مطالعه موردی دختران در رشت

هویت سازی: مطالعه موردی دختران در رشت عنوان کتابی است به قلم پدیده پاکپور و ویراسته کارینا جهانی و بو اوتاس. این کتاب 217صفحه ای، که در سال 2015 از سوی دانشگاه اوپسالا به زبان انگلیسی منتشر شده است، حاصل پژوهشی زبان جامعه شناختی درباره تصوراتی است که یازده نفر از دختران 17 تا 28ساله رشتی از هویت خود در خلال 14 مصاحبه اظهار کرده اند: در این مصاحبه ها از «رشتی بودن» گاهی به مفهوم گویشور گیلکی بودن سخن رفته است، گاه به مفهوم اهل رشت بودن، و گاهی هم به مفهوم رشتی مآب بودن. تقریبا همه داده های پژوهش از بهمن ماه 1389 تا اردیبهشت ماه 1390 و در قالب مصاحبه های هدفمند یا آزاد گردآوری شده اند. این داده های خام سپس به روش امیک[1] (یعنی با تمرکز بر تعریف خود مصاحبه شوندگان از کیستی شان) در چارچوبی برساخته از دو رویکرد به نام های مقوله بندی عضویت[2] و مکالمه کاوی[3] تحلیل شده اند
[1]- emic : برخلاف این رویکرد، در رهیافت اتیک (etic)، تحلیل گر به منظور وارسی و توصیف الگوهای زبانی، گاه از تمایزهایی بهره می گیرد که اگر هم در نظر اهل زبان درک پذیر باشند، ارزش ارتباطی چندانی ندارند؛ بلکه به عنوان بخشی از یک نظام تحلیلی، از بیرون بر شواهد تحمیل شده اند.
[2]- membership categorization analysis (MCA)
[3]- conversation analysis (CA)