تعیین ارزش رجحانی گونه های مرتعی مورد چرای گوسفند نژاد شال با استفاده از روش زمان سنجی در سایت پلور استان مازندران

تعیین ارزش رجحانی گونه های مرتعی عامل مهمی در ارزیابی تناسب مرتع با نوع دام می باشد. مطلوبیت گیاهان علوفه ای برای دام در تعیین وضعیت، ظرفیت و مدیریت علمی مرتع مورد استفاده قرار می گیرد. از این رو توجه به ارزش رجحانی گونه های موجود در یک منطقه از نکات کلیدی است که می تواند موفقیت مدیریت در دستیابی به اهدافش را تضمین نماید. برای این منظور در این بررسی ارزش رجحانی گونه های گیاهی به روش زمان سنجی برای گوسفند در مراتع پلور در استان مازندران در سالهای 1389-1386 تعیین گردید. روش کار به این صورت بود که که طی 4 سال در ماه های تیر ، مرداد و شهریور و در هر ماه یک روز در دو زمان و هر زمان حدود 20 دقیقه از چرای گوسفند روی گونه های مورد چرا، فیلم تهیه و پس از انتقال فیلم به کامپیوتر، زمان چرای هر گونه مشخص گردید. همچنین تعداد دفعات استفاده از گونه ها، مدت زمان استفاده از هر گونه و زمان بدون چرا در ماه های مذکور برای هر دام مورد نظر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه واریانس مربوط به ارزش رجحانی گونه‏ های گیاهی و ترجیح غذایی دام که با استفاده از روش زمان سنجی مورد مطالعه قرار گرفته بود نشان داد که بین گونه های مختلف از نظر مدت زمان چرا در سطح یک درصد اختلاف معنی دار وجود دارد. همچنین بین گونه های مختلف در ماه های فصل چرا از نظر مدت زمان چرا در سطح 5 درصد اختلاف معنی دار وجود دارد. گروه بندی میانگین زمان چرای گونه های مختلف نشان می دهد که بیشترین مدت زمان چرا مربوط به گونه های Elymus hispidus var hispidus و Bromus tomentellus و کمترین مدت زمان چرا مربوط به گونه های Verbascum thapsus و Geobelia alopecuroides می باشد.