مساله مداری در اندیشه و شخصیت ناصرخسرو (بر پایه نظریه خودشکوفایی آبراهام مزلو)

در میان شخصیت های مطرح در عرصه شعر فارسی می توان به «ناصرخسرو» اشاره کرد که دست کم در نیمه دوم زندگی خود همواره مساله محور بوده و به واسطه آن سختی های بسیاری را تحمل کرده است. به این اعتبار، آنچه در پژوهش پیش رو بررسی می شود، تطبیق ویژگی های انسان خودشکوفا و مساله محور مورد نظر مزلو با اندیشه و شخصیت ناصرخسرو قبادیانی خواهد بود. روش تحقیق نیز، تطبیقی- تحلیلی است. به نظر می رسد که مهم ترین دغدغه های شاعر، «هواداری از اسماعیلیان و دشمنی با عباسیان»، «خردورزی و دانش اندوزی»، «دوری گزینی از دنیا و مظاهر آن» و «نکوهش مداحی و ستایش آزادگی» است.