بررسی تائیر هشت هفته تمرینات بدنی منتخب بر تعادل کودکان اختلال هماهنگی رشدی (DCD)

مقدمه و اهداف کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی در رشد (DCD) کنترل وضعیت ضعیف تری داشته و نسبت به همسالان سالم خود بیشتر در معرض افتادن و صدمه دیدن هستند. ورزش کردن ممکن است قابلیت تعادل در این جمعیت را بهبود بخشد. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات بدنی منتخب بر تعادل کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی بود.
مواد و روش ها روش مطالعه از نوع نیمه تجربی بود. آزمودنی ها 20 کودک پسر دارای اختلالات هماهنگی در رشد، در محدوده سنی 10–7 سال بودند که به دو مرکز دولتی و خصوصی سرپایی روانپزشکی کودک و نوجوان مراجعه کرده و به صورت تصادفی انتخاب شدند و به دو گروه (تجربی و کنترل) تقسیم شدند. از هر دو گروه، پیش آزمون توسط آزمون اصلاح شده لک لک برای سنجش تعادل ایستا و آزمون راه رفتن تاندومی برای سنجش تعادل پویا صورت گرفت. گروه تجربی در یک دوره برنامه منتخب تمرینات بدنی به مدت 8 هفته (سه جلسه در هفته، هر جلسه 45 دقیقه) شرکت کردند. در انتها مجددا گزینه های مربوط به آزمون های تعادلی از هر دو گروه به عمل انجامید.
یافته ها نتایج نشان داد که در پیش آزمون میانگین نمرات تعادل کودکان گروه تجربی و کنترل تفاوت معنادار وجود ندارد، اما در پس آزمون میانگین تعادل ایستا و پویا در گروه تجربی بیشتر از گروه کنترل بود (01/0 >P ).
نتیجه گیری مطالعه ی حاضر نشان داد که انجام تمرینات بدنی منتخب باعث بهبود تعادل کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی شده است.