بررسی حذف دیازینون با روش نانوفتوکاتالیستی دی اکسید تیتانیوم-اکسید روی

دیازینون یکی از سموم پرمصرف ارگانوفسفره است که جهت مبارزه با انواع آفات کشاورزی و ناقلین بیماری ها کاربرد دارد که مقاوم به تجزیه بیولوژیک است و به علت کاربرد وسیع نگرانی هایی در صورت ورود آن به محیط زیست وجود دارد. لذا هدف از این مطالعه بررسی تجزیه دیازینون توسط روش نانو فتوکاتالیستی ZnO-TiO2 در حضور اشعه UV است.
مطالعه حاضر از نوع تجربی- آزمایشگاهی است. برای تعیین خصوصیت نانو ذره از آزمون TEM استفاده شد. تعداد نمونه ها با روش تاگوچی تعیین شد. نمونه ها در شرایط مختلف pH، زمان، دوز نانو ذره و غلظت دیازینون در معرض اشعه UV قرار گرفت. غلظت دیازینون با استفاده از HPLC اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار Minitab 16 انجام شد.
بهترین شرایط برای حذف دیازینون در 7=pH، دوز کاتالیست 5/0 گرم در لیتر، زمان 30 دقیقه و دیازینون 15 میلی گرم در لیتر اتفاق افتاد. با افزایش زمان واکنش، میزان حذف دیازینون افزایش می یابد اما با افزایش دوز نانوذره و غلظت دیازینون میزان حذف کاهش می یابد. بیش ترین میزان حذف دیازینون 95 درصد بود.
روش ترکیب دو کاتالیست یک روش جدید در حذف دیازینون است. روش نانو فتوکاتالیستی ZnO-TiO2 تاثیر مثبت بر تجزیه و تخریب دیازینون دارد