اندازه گیری و مقایسه غلظت پرتوزایی رادن در ساختمان های با نمای داخلی از سنگ گرانیت و کربناتی

بر اساس آخرین اطلاعات ارائه شده توسط [1] UNSCEAR استنشاق گاز رادن و دختران نیمه عمر کوتاه آن از جمله مهم ترین عوامل پرتوگیری انسان از منابع پرتوزای طبیعی به شمار می رود. سرطان ریه اثر شناخته شده گاز رادن موجود در هوا برای سلامتی انسان است و در هوای داخلی کلیه ساختمان ها وجود دارد. مهم ترین ایزوتوپ آن گازی نادر به نام رادن-222 است که حاصل واپاشی رادیم-226 از سری زنجیره طبیعی اورانیوم-238 می باشد. اورانیم و رادیم به طور طبیعی در خاک و سنگ زمین وجود دارند. این گاز پرتوزا به فراوانی در محیط زیست به ویژه در فضاهای سرپوشیده ساختمان هایی که در نمای داخلی آن ها از سنگ های گرانیتی استفاده شده، یافت می شود. در چند دهه گذشته، پرتوگیری طبیعی ناشی از گاز رادن و محصولات واپاشی آن در داخل منازل مسکونی به عنوان یک مشکل جهانی شناخته شده و باعث بروز خطر ابتلا به سرطان در میان عموم مردم تلقی گردیده است. در این مقاله، نتایج اندازه گیری میزان غلظت پرتوزایی گاز رادن در هوای داخلی دو ساختمان مختلف که در نمای داخلی آن ها به ترتیب از سنگ گرانیتی و کربناتی استفاده شده، ارائه و نتایج به دست آمده با هم مقایسه شده است. کلیه اندازه گیری ها با استفاده از دستگاه AlphaGuardTM انجام شده است. میانگین غلظت این گاز در ساختمان کربناتی حدود Bq .m-3 11 و در ساختمان گرانیتی حدود Bq .m-3 59 اندازه گیری شده که در مقایسه با ساختمان کربناتی بسیار بالاتر است. مقادیر به دست آمده کمتر از حد مرجع توصیه شده توسط ICRP و IAEA یعنی Bq .m-3 600-200 بوده و به حد اقدام تعیین شده توسط سازمان حفاظت محیط زیست ایالات متحده ( EPA ) ( Bq .m-3 148) و سازمان بهداشت جهانی ( WHO ) ( Bq.m-3 100) نمی رسد.
[1] . United Nations Scientific Committee on the Effects of Atomic Radiatio