تغییرات بیانی ژن ها در فرآیند ترمیم زخم و نقش فناوری نانو در ترمیم آسیب های پوستی

اختلالات و ناهنجاری های پوستی ناشی از عوامل ژنتیکی و ارثی، بیماری ها، تصادفات، سوختگی ها و سایر حوادث بازتاب های روانی و اجتماعی ناخوشایندی را در زندگی افراد مبتلا ایجاد می کند که صرف نظر از هزینه های درمانی و بهداشتی ممکن است به ناهنجاری های رفتاری دیگری از جمله گوشه گیری و افسردگی در افراد مبتلا منتهی گردد. امروزه، مطالعات زیادی در سرتاسر جهان برای درک بهتر فرآیند ترمیم آسیب های پوستی و زخم ها به منظور کمک به اینگونه افراد صورت می گیرد. تا به امروز پیشرفت های قابل توجهی در درمان اختلالات پوستی حاصل شده است. شناخت فرآیند ترمیم زخم و ژن ها و مولکول های درگیر در این مسیر چه در محیط In vivo و چه در محیط In vitro می تواند به طراحی روش های درمانی موثر و کارآمد کمک نماید. ژن ها و فاکتورهای متعددی بدین منظور شناسایی شده اند و مشخص شده است که نقص یا بیان نامناسب در هر یک از آن ها می تواند منجر به اختلال در فرآیند ترمیم زخم گردد. یکی از فناوری های نوین که کمک شایان توجهی به فرآیند ترمیم زخم می کند، فناوری نانو ذرات می باشد. مطالعات نشان داده است که این ذرات بر روی بیان ژن های درگیر در فرآیند ترمیم زخم نیز موثر می باشند. در این مقاله مروری سعی شده است که ژن های موثر در فرآیند ترمیم زخم بیان شوند و نقش فناوری نانو در این زمینه توصیف گردد.