امکان انتخاب رفتارهای چندگانه در فضای شهری: یک چارچوب مفهومی

امروزه نقش فضاهای شهری به ارتباط دهنده بین مقصدها تقلیل یافته و مردم به دنبال کوتاه ترین راه برای رسیدن به مقصد هستند و دیگر انگیزه ای برای مکث در فضای شهری نمی یابند. چرا که محیط
قابلیت تامین رفتارهای متنوع را ندارد و پاسخ گوی نیازهای گروهی اندک است. این در حالی است که مردم به حضور در فضای شهری و فضای شهری به حضور مردم نیاز دارد و ادامه این روند، سلامت شهر و شهروندان را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد. اگر طراحی شهری بتواند محیطی را فراهم آورد که حضور مردم را در فضا افزایش دهد، ب هتدریج زندگی به فضای شهری بازمی گردد. بر این اساس، هدف در این مطالعه، بررسی رابطه رفتار با فضای شهری، چگونگی افزایش حضور مردم در فضا و رابطه نیازهای انسانی و فضای شهری و بیان چارچوبی مفهومی برای بازگرداندن زندگی به فضاهای شهری است. در این بررسی، دو مدل نیازهای مازلو و ماکس نیف معرفی و مدل ماکس نیف پایه مطالعات این پژوهش گردیده است. به طور کلی، در این پژوهش به تحلیل انتقادی ادبیات موضوعی این مبحث و از این طریق به بررسی رابطه رفتار، نیازها، و فضای شهری پرداخته می شود. به طور کلی، یافت ه های این مطالعه بر این امر دلالت دارد که اگر طراحی شهری بتواند محیطی را فراهم آورد که از وقوع رفتارهای متنوعی پشتیبانی کند و نیازهای متنو عتری را پاسخ دهد، مردم بیشتری دلیلی برای مکث در فضا م ییابند و ب هتدریج زندگی به امکان انتخاب رفتارهای » فضاهای شهری بازمی گردد. در این نوشتار، این مفهوم با عنوان در فضای شهری معرفی و چارچوبی مفهومی به منظور نیل به این مقصود « چندگانه عرضه می گردد. دستیابی به این هدف، وابسته به حضور دو نوع کیفیت در فضا است. نوع اول کیفی تهایی هستند که امکان حضور در فضای شهری را فراهم می کنند و شامل دسترسی، پیاد هرهواری، ایمنی و امنیت، آسایش اقلیمی، امکان مکث طولانی، هم هشمول بودن، و انعطا فپذیری م یشوند. این کیفی تها پی شنیاز وقوع هرگونه رفتاری ب هشمار
م یروند و بدون آنها هدف وقوع رفتارهای چندگانه در ابتدای مسیر با شکست مواجه می گردد. کیفی تهای نوع دوم، کیفی تهایی هستند که تمایل به حضور در فضای شهری را افزایش می دهند و کیفی تهای اختلاط کاربری و فعالیت، خوانایی کالبد و فرص تها، کیفیت عرصه همگانی، حس زمان، غنای حسی، پاکیزگی محیطی، شخصیت بصری، مقیاس انسانی، و وجود دلیل مکث را دربر م یگیرند. تامین همه این کیفی تها در کنار هم، بستری مناسب برای وقوع رفتارهای چندگانه فراهم م یآورد و درنهایت منجر به حضور بیشتر مردم در فضاهای شهری و افزایش تعامل مردم با یکدیگر و با محیط خواهد شد.