طبقه بندی پوشش گیاهی بر اساس شاخص تالابی به کمک سنجش از دور و نمونه برداری زمینی (مطالعه موردی: تالاب بین المللی آلاگل)

بسیاری از گیاهان تالاب توانایی تحمل طیف وسیعی از شرایط آب شناختی را دارند و ممکن است در مناطق غیر تالابی نیز به خوبی رشد کنند. ازاین رو، شاخصی به نام شاخص گیاهان تالابی تعریف شده است که بر اساس آن، گیاهان در تالاب ها به طبقاتی تقسیم می شوند که هرکدام نشان دهنده نیاز آبی و انتشار آن هاست. تهیه نقشه پوشش گیاهی بر اساس شاخص تالاب، یکی از معیارهای مهم در مرزبندی اکولوژیکی تالاب است. تالاب بین المللی آلاگل از دسته تالاب های داخل خشکی به حساب می آید و یکی از کانون های زادآوری پرندگان مهاجر آبزی و کنار آبزی است. پهنه ی آبی این تالاب در فصول مختلف متغیر است. رطوبت خاک این تالاب از مناطقی که به طور دائم تحت آب گرفتگی هستند تا محدوده ای که فقط خاک آن اشباع شده و یا در زمان نسبت کوتاهی در طول فصل رشد آب گرفته می شود متغیر است. گرچه برخی از گونه های گیاهی تنها در رویشگا هی که در تمام طول سال مرطوب است رشد می کنند، سایر گونه های گیاهی با درجات مختلف وابستگی به رطوبت در محیط تالابی و پیرامون آن سازگاری و تکامل یافته اند. در این پژوهش، ابتدا به کمک شاخص NDVI، محدوده های کلی پوشش گیاهی تالاب در ساحل و پیرامون آن شناسایی شد. سپس، گیاهان غالب و نماینده وضعیت تالابی در تابستان و پاییز 1390، به کمک نمونه گیری در منطقه شناسایی شدند. درنهایت، با استفاده از طبقه بندی نظارت نشده (ISOCLUST) و طبقه بندی نظارت شده (MAXLIKE) و بر اساس شاخص گیاهان تالابی، سه طبقه پوشش گیاهی تالابی از میان هفت طبقه اراضی شناسایی شد. نقشه پوشش گیاهی بر اساس شاخص گیاهان تالابی، یکی از معیارهای موردنیاز در فرآیند مرزبندی اکولوژیکی تالاب است. ارزیابی طبقه بندی برای دقت در مرزبندی اکولوژیک تالاب سودمند است و در حل تعارض میان حفاظت از تالاب و سایر کاربری های هم جوار کمک شایانی خواهد نمود.