بررسی فراوانی و شناسایی پاروپایان در سه منطقه تالاب انزلی، مصب و دریای خزر و تعیین ارتباط آن ها با برخی فاکتورهای محیطی

در تالاب انزلی به دلیل اینکه گونه های زیادی از ماهیان دریای خزر جهت تکثیر به این محل مهاجرت می کنند و لاروها نیز مراحل اولیه رشد خود را در آن می گذرانند، بنابراین موجودات زئوپلانکتون از اهمیت ویژه ی تغذیه ای برخوردار هستند. ازاین رو هدف از انجام این تحقیق بررسی پاروپایان (یک گروه عمده زئوپلانکتونی) در تالاب انزلی، منطقه مصبی و دریای خزر، به منظور شناسایی جنس ها و تعیین فراوانی به همراه تعیین ارتباط آن با برخی فاکتورهای محیطی بوده است. عملیات نمونه برداری از اسفند 1389 تا شهریور 1390 در 5 ایستگاه دریای خزر، مصب و سه ایستگاه درون تالاب که شامل ایستگاه های نهنگ روگا، سرخانکل و ورودی تالاب غرب (ورودی آبکنار) (به منظور مقایسه تراکم زئوپلانکتون در سه منطقه دریا، مصب و تالاب با شوری آب متفاوت) بود، انجام شد. نمونه ها توسط تور پلانکتون گیری 30 میکرون فیلتر شد. شناسایی و شمارش نمونه ها با استفاده از لام بوگاروف و میکروسکوپ اینورت صورت پذیرفت. در این تحقیق تعداد 7 جنس از رده پاروپایان شناسایی گردید. جنس های غالب مشاهده شده در این تحقیق شامل: Acartia sp. ،. Cyclops sp و. Thermocyclops sp بوده است. رابطه تراکم پاروپایان با عوامل محیطی مانند اکسیژن، دما و pH مستقیم و با هدایت الکتریکی (شوری) و شفافیت معکوس گزارش شد. بیشترین تراکم پاروپایان در میان ایستگاه های موردبررسی، در ایستگاه ورودی تالاب غرب (ورودی آبکنار) به میزان 47/107 عدد در لیتر مشاهده شد و از میان سه منطقه دریا، مصب و تالاب، بیشترین تراکم در منطقه تالاب به میزان 26/59 عدد در لیتر بوده است. بیشترین تراکم پاروپایان در ماه های موردبررسی در مردادماه با تراکم 8/68 عدد در لیتر مشاهده شد. همچنین بررسی ها نشان داد که تراکم پاروپایان در ایستگاه های دریای خزر و ورودی تالاب غرب (ورودی آبکنار) هرکدام با سایر ایستگاه های نمونه برداری دارای اختلاف معنی دار آماری بوده اند.