IL-17 و نقش آن در پاسخ های التهابی حاد و مزمن مسیرهای هوایی

خانواده اینترلوکین 17 (IL-17) مجموعه ای از سایتوکاین ها است که در هر دو پاسخ التهابی حاد و مزمن شرکت می کنند. IL-17 مسیر ارتباطی مهمی بین ایمنی تطبیقی وابسته به سلول T و سیستم ایمنی ذاتی (بخصوص جزء التهابی پاسخ های ایمنی ذاتی) است. IL-17 با دارا بودن توانایی فراخوانی نوتروفیل ها موجب می شود که Th17 نقش محوری خود را در واکنش های ایمنی تطبیقی (که التهاب نوتروفیل ها از مشخصه های آن است) ایفا کند. تجمع گسترده نوتروفیل ها در مسیرهای هوایی، از ویژگی های برجسته برخی شرایط پاتولوژیک مانند آسم برونشیالی و بیماری های انسدادی مزمن مسیرهای هوایی (COPD) بشمار می رود. IL-17A و IL-17F عملکردهای مشترک زیادی در القای کموکاین ها دارند که این عملکرد در فراخوانی نوتروفیلی و فعال سازی آن ها در محیط آزمایشگاهی و محیط بیولوژیک ضروری است. اگر چه IL-17A به تنهایی یک فعال ساز ضعیف NFkB است، اما یک سایتوکاین قدرتمند در همکاری با دیگر سایتوکاین ها از قبیل TNF-α است که می تواند منجر به راه اندازی و توسعه پاسخ های پیش التهابی گردد.