ردیابی ژن های hcnAB و phlD در سودومونادهای فلورسنت با توان مهار زیستیFusarium graminearum و بررسی توانایی آن ها در کلنیزاسیون اکتوریزوسفر گندم

توانایی کنترل بیولوژیکی سودومونادهای فلورسنت از رقابت بر سر فضا و مواد غذایی، آنتی بیوز و کلنیزاسیون ریزوسفر ناشی می شود. در این مطالعه، توانایی بیوکنترلی 39 سویهPseudomonas fluorescens در برابر قارچ Fusarium graminearum عامل بلایت خوشه گندم در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. بازدارندگی از رشد F. graminearum با استفاده از آزمون کشت متقابل، اثر ضد قارچی ترکیبات فرار و غیرفرار تولید شده توسط سویه ها ارزیابی شد. در تمام این آزمایش ها چهار سویه I P13، UTPf127، UTPf125 وUTPf105 در کنترل بیمارگر موفق تر بودند. در نتیجه، این سویه ها از نظر وجود ژن های hcnAB و phlD و توانایی کلنیزاسیون اکتوریزوسفر گندم در شرایط گلخانه ای بررسی شدند. ژن hcnABدر تمام سویه ها ردیابی شد؛ در حالی که، ژن phlD در تمام باکتری ها به جز P13 مشاهده شد. جمعیت باکتری ها در اکتوریزوسفر گندم در سه دوره چهارده روزه توسط سری رقت روی محیط کشت KB+++ تعیین شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که تفاوت معنی داری میان سویه های مختلف در کلنیزاسیون اکتوریزوسفر در روزهای مختلف وجود دارد و با گذشت زمان جمعیت باکتری ها در ریزوسفر کاهش می یابد. سویه های P13 وUTPf125 در روز 42 ام قابل ردیابی نبودند، در حالی که، در روز 28 ام جمعیت آن ها بیش از 104×8/1 سلول در گرم وزن تر ریشه ردیابی شده بود. باکتری UTPf127 با جمعیت 104 × 1/1 سلول در گرم وزن تر ریشه در روز 42 ام بیشترین میزان کلنیزاسیون و پایداری در ریزوسفر را نشان داد.