ارتباط برخی از خصوصیات جمعیت شناختی مادر در دوران بارداری با کم وزنی بدو تولد در ایران: یک مطالعه مرور سیستماتیک و فراتحلیل

کم وزنی بدو تولد نوزادان یکی از جدی ترین مسائل و مشکلات بهداشتی بسیاری از جوامع به خصوص جوامع در حال توسعه و دومین عامل مرگ و میر نوزادان است که تحت تاثیر عوامل خطر متعددی به خصوص در دوران بارداری قرار دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط عوامل مادری و نوزادی طی بارداری با کم وزنی بدو تولد به صورت فراتحلیل در ایران انجام شد.
در این مطالعه مرور سیستماتیک و فراتحلیل طی جستجو در بانک های اطلاعاتی SID،Medlib ،Irandoc ، Magiran، Scopus، Google scholar،Pubmed و ISIو با استفاده از واژگان کلیدی کم وزنی بدو تولد، نوع زایمان، افزایش وزن دوران بارداری، شاخص توده بدنی، Birth order و ترکیبات آن ها، تمام مقالات مرتبط بین سال های 1375 تا 1395 استخراج شدند. نتایج مطالعات با استفاده از نرم افزار STATA (نسخه 2/11) و SPSS (نسخه 16) با هم ترکیب شدند.
تعداد 22 مقاله با حجم نمونه 34591 نفر وارد مطالعه شدند. وزن گیری مادر در دوران بارداری (13/3:OR، 32/8-18/1: 95% CI)، شاخص توده بدنی مادر (19/2:OR، 46/3-33/1: 95% CI)، فاصله بین بارداری (13/2:OR، 75/2-65/1: 95% CI) و رتبه تولد (3/1:OR، 49/1-14/1: 95% CI)ارتباط آماری معنی داری با کم وزنی بدو تولد داشتند.
وزن گیری نا مناسب مادر طی بارداری، شاخص توده بدنی زیر 18 در مادر، فاصله تولد کمتر از 2 سال و رتبه تولد نوزاد کمتر از 3 باعث افزایش تولد نوزاد کم وزن می شود. با توجه به اینکه این عوامل خطر قابل تعدیل می باشند، لذا توصیه می شود با ارائه دستورالعمل های مناسب توسط مسئولین ذیربط تولد نوزاد کم وزن را در کشور کاهش داد.