پهنه بندی پتانسیل سیل خیزی حوزه آبخیز قورچای رامیان

مدیریت ریسک سیلاب با مواردی نظیر تجزیه و تحلیل، مدیریت و کاهش اثرات اجتماعی سیل سر و کار دارد. حوزه آبخیز قورچای به علت وقوع سیل های متعدد در آن، برای این تحقیق انتخاب شد. هدف از این پژوهش شناسایی عوامل موثر در پهنه بندی پتانسیل سیل خیزی و اولویت بندی پتانسیل سیل خیزی زیرحوزه ها به روش تحلیل سلسله مراتبی است. به طوری که کاستی های ناشی از ذهنی بودن و توجه گزینشی کارشناسان را در این زمینه کاهش داده، یکپارچه سازی اولویت بندی زیرحوزه ها را با لحاظ کردن وزن هر شاخص در دست یابی به اهداف فراهم کند. تحلیل وزن های نهایی حاصل از رویکرد AHP، نشان داد که معیار هیدروکلیماتولوژی با وزن 65/0 نسبت به معیار مورفومتری اهمیت بیشتری در حوزه آبخیز مورد تحقیق دارد و زیرمعیار شدت بارش برابر با زمان تمرکز مهم ترین عامل در این معیار است. بر اساس رتبه بندی نهایی حدودا 27 درصد از سطح حوزه، پتانسیل سیل خیزی بسیار زیاد دارند که بیشتر در نواحی کوهستانی و بالادست حوزه واقع شده اند، که این امر به دلیل وزن بالای دو زیرمعیار شدت بارش برابر با زمان تمرکز و بارش با دوره بازگشت 25 ساله نسبت به زیرحوزه های دیگر است. روش پیشنهادی در این تحقیق، علاوه بر بالا بردن دقت شناسایی نواحی دارای پتانسیل سیل خیزی بالا در فهم فرایندهای موثر در حوزه کمک خواهد کرد.