بررسی باقیمانده بلانکیت در قند کله ای، شکر پنیر و نبات سنتی استان اردبیل در سال 94

برای بهبود ظاهری محصولات قندی، مانند قند کله ای، شکر پنیر و نبات سنتی در فرایند تولید از مواد سفیدکننده ای بنام بلانکیت استفاده می شود. استفاده بیش از حد استاندارد این ماده عوارض خطرناکی را بدنبال دارد. هدف از این تحقیق تعیین میزان باقیمانده انیدرید سولفور بعنوان شاخص وجود بلانکیت در قند کله ای، شکرپنیر و نبات سنتی در استان اردبیل و مقایسه آن با حداکثر مقدار قابل قبول بود.
در این بررسی توصیفی تحلیلی- مقطعی به طور تصادفی 88 نمونه از محصولات شکری (48 نمونه قند کله ای، 11 نمونه شکرپنیر و 29 نمونه نبات سنتی) توزیع شده در سطح استان اردبیل جهت آزمایش میزان باقیمانده انیدرید سولفور بعنوان شاخص وجود بلانکیت برای نمونه انتخاب شدند. میزان بلانکیت باقیمانده نمونه ها با استفاده از روش یدومتری مورد سنجش قرار گرفتند و با استاندارد تحقیقات صنعتی ایران ppm10 مقایسه شدند. داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و ANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج نشان داد که میزان باقیمانده بلانکیت در بیش از یک سوم محصولات قندی بالاتر از حد استاندارد تحقیقات صنعتی ایران (بیشتر از ppm10) بودند ( قند کله ای 3/33% و شکر پنیر 4/36%). میزان بلانکیت باقیمانده در کل نمونه های نبات سنتی در حد استاندارد بودند (زیر ppm 10). در کل استان میانگین میزان باقیمانده بلانکیت در قند کله ای از نظر آماری بیشتر از شکرپنیر و نبات سنتی بوده، در صورتی که در نمونه شکرپنیر در شهر اردبیل بیشتر از نبات سنتی و قند کله ای بود (013/0=p).
نتایج نشان می دهد که میزان بلانکیت باقیمانده در نبات سنتی در مقایسه با قند کله ای و شکرپنیر و نیز در مقایسه با استاندارد ملی ایران پائین بوده، بنابراین می توان گفت که نبات سنتی از لحاظ بلانکیت، برای مصرف در مقایسه با دو محصول دیگر مناسب تر است.