بررسی تاثیر مدیریت اقوام بر امنیت مرزهای کشور (مطالعه موردی اقوام ترکمن شهرستان های گنبد و بندر ترکمن)

امروزه امنیت به عنوان مهم ترین موضوع و موتور محرک توسعه یافتگی مطرح شده است. با نگرش به این که اقوام مختلف و اقلیت های مذهبی در حساس ترین حوزه های راهبردی و دیواره مرزی کشور اسکان دارند و عقبه آنان در بیرون از حوزه نفوذ و اثرگذاری کمیت ملی قرار دارد. این پژوهش باهدف شناسایی رابطه قومیت و امنیت در مرزهای ایران و ترکمنستان (با تاکید بر قوم ترکمن)» و مدیریت اقوام در امنیت مرزها انجام گرفته است. روش تحقیق توصیفی – تحلیلی و پیمایشی و برای گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته طیف پنج گزینه ای لیکرت و برای تعیین اعتبار پرسشنامه ازنظر خبرگان و نخبگان بااطلاع به حوزه تحقیق (تکنیک اعتبار صوری) و برای تعیین میزان پایایی سوالات در مرحله پیش آزمون از ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید. جامعه آماری شامل اقوام ترکمن شهرستان های گنبد و بندر ترکمن بوده است. جهت محاسبه حجم نمونه پژوهش، با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد 350 نفر انتخاب و برای دستیابی به جامعه نمونه از روش تصادفی و برای تحلیل دادها از نرم افزار (SPSS) استفاده شد. نتایج نشان می دهد که فرض شماره یک تحقیق مبنی بر وجود رابطه بین اقوام ترکمن و ایجاد امنیت در مرز ایران و ترکمنستان مورد تائید قرار می گیرد. در خصوص فرضیه دوم: با توجه به داده های به دست آمده از آزمون t می توان ادعا نمود که بین سطح معیشت مرزنشینان و امنیت مرز ایران و ترکمنستان رابطه معناداری وجود دارد. در خصوص فرضیه سوم: با توجه به داده های به دست آمده از آزمون t می توان ادعا نمود که در سطح اطمینان 95%، چون سطح معناداری (206/0=sig) بزرگ تر از سطح معناداری (05/0) هست لذا فرضیه پژوهشی تحقیق به تائید نمی رسد. بیشترین تاثیر مربوط به معیشت اقوام در ایجاد امنیت مرزها بوده و کمترین تاثیر مربوط به مشترکات فرهنگی می باشد.