مروری بر پژوهش های صورت گرفته جهت تهیه نمونه های پلاستینه شده در ایران

پلاستینیشن روش منحصربه فردی جهت نگهداری نمونه های آناتومیکی در آموزش و تحقیقات علوم تشریحی می باشد. تاکنون پژوهش های متعددی در سراسر دنیا جهت پلاستینه کردن نمونه ها باکیفیت مطلوب صورت گرفته است و دانشمندان توانسته اند به نتایج ارزشمندی در این زمینه دست یابند. بااین وجود ، اهمیت تجاری نمونه های پلاستینه شده موجب شده تا اطلاعات دقیقی در مورد جزییات کار منتشر نشود. با توجه به مزایای به کارگیری نمونه های پلاستینه شده، در ایران نیز فعالیت های پژوهشی گوناگونی در این زمینه انجام شده است. ازاین رو هدف از مطالعه حاضر بررسی روش های بکار گرفته شده جهت پلاستینه کردن نمونه ها در ایران می باشد.
در این مقاله مروری نقلی، به منظور دستیابی به مطالعات موجود در زمینه موضوع مورد بررسی، واژه های کلیدی پلاستینیشن، پلاستی نیشن و plastination در پایگاه های اطلاعاتی معتبر مورد جستجو قرار گرفت و از میان 13 مقاله به دست آمده، پژوهش های انجام شده در ایران تا سال 1395، دسته بندی شده و مورد بررسی قرار گرفتند.
در ایران پلاستیشن حجمی بر روی نمونه های ماهی، تنه انسان، استخوان های انسان، دام و... و پلاستینیشن مقطعی بروی نمونه های مغز صورت گرفته است. همچنین چندین پژوهش بر روی رنگ آمیزی عروق و یا رنگ آمیزی کل نمونه، تغییر در مواد و یا پروسه پلاستینیشن انجام شده است.
نمونه های پلاستینه شده در ایران از کیفیت مطلوبی برخوردار بودند، همچنین به منظور کاهش هزینه ها پلیمرهای جدیدی طراحی شد و در برخی مطالعات تغییرات اندکی در پروسه پلاستینیشن صورت گرفته است.