بررسی رابطه بین سطح افشای داوطلبانه و هزینه سرمایه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

شرکت ها از افشای داوطلبانه در جهت آگاه سازی هرچه بیش تر و کاهش برداشت نامطلوب ذینفعان در مورد چشم اندازهای آتی شرکت، بهره می برند. ارائه اطلاعات داوطلبانه در مورد شناسایی، اندازه گیری و افشای اقلام حسابداری در صورت های مالی باعث جذب سرمایه گذاران می شود و به طور موثری به بهبود وضعیت مالی و چهره مدیریتی شرکت کمک می کند. هدف این پژوهش، بررسی اثرات سطح افشای داوطلبانه بر هزینه سرمایه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. برای اندازه گیری متغیر سطح افشای داوطلبانه، از چک لیست بوتوسان (1997) تعدیل شده به وسیله کاشانی پور و همکاران (1388) استفاده شد که شامل 71 شاخص در شش بخش کلی پیشینه اطلاعاتی، خلاصه ای از نتایج مهم تاریخی، آماره های اصلی غیرمالی، اطلاعات بخش ها، اطلاعات پیش بینی و بحث و تحلیل مدیریت است. همچنین، اندازه گیری هزینه سرمایه، با استفاده از مدل گوردون انجام شده است. در راستای دستیابی به اهداف پژوهش، اطلاعات 122 شرکت برای دوره زمانی 1382 لغایت 1390 مورد بررسی قرار گرفته و فرضیه های پژوهش، از طریق رگرسیون چند متغیره با استفاده از داده های ترکیبی آزمون شد. نتایج پژوهش بیانگر آن است که بین سطح افشای داوطلبانه و هزینه سرمایه شرکت ها در بورس اوراق بهادار تهران، رابطه معناداری وجود ندارد.