بررسی نقش عوامل ساختاری و مدیریتی دانشگاه در افزایش انجام انجام طرح های تحقیقاتی درزمینه آموزش علوم پزشکی از دیدگاه اعضاء هیات علمی بیرجند

از وظایف یک عضو هیات علمی در دانشگاه های علوم پزشکی، تحقیق و پژوهش است. در عمل مشاهده می گردد بیشتر اساتید به سمت کارهای پژوهشی رشته تخصصی خود گرایش دارند و کمتر به سمت تحقیقات در حوزه آموزش، که خود از وظایف اصلی یک استاد محسوب می شود، علاقه مند هستند. بر این اساس این مطالعه، به بررسی عوامل ساختاری و مدیریتی موثر بر افزایش انجام پژوهش های آموزشی پرداخت.
این مطالعه توصیفی تحلیلی است. جامعه هدف تمام اساتید دانشگاه علوم پزشکی بیرجند بودند. برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد که نمونه مورد بررسی 100نفر تعیین و به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته 19 ماده ای که دارای 2 خرده مقیاس بود، استفاده شد. روایی محتوایی پرسشنامه به تائید افراد صاحب نظر رسید و پایایی بر اساس شیوه آلفای کرونباخ 81% بدست آمد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، فراوانی) و آمار استنباطی (t تک نمونه ای ، t مستقل و تحلیل واریانس) در سطح معنی داری 05/0 استفاده شد.
نتایج نشان داد که به ترتیب عامل ساختاری دانشگاه(42/1±24/4) و عامل مدیریتی دانشگاه (835/0±89/3) با افزایش انجام طرح های تحقیقاتی پژوهش در آموزش ارتباط دارد. همچنین نقش هر کدام از عوامل موثر بر تقویت پژوهشی در بین اساتید بر اساس جنس متفاوت بود (PValue<0/05).
انجام اصلاحات ساختاری و مدیریتی، همچنین تغییر در سیاست های پژوهشی دانشگاه می تواند افزایش تحقیقات پژوهش در آموزش را در پی داشته باشد.