آهن و منگنز در آب آشامیدنی: نگرانی ها و مشکلات احتمالی

آهن و منگنز از ترکیبات شیمیایی طبیعی منابع آب آشامیدنی هستند که غلظت آن ها در مقادیر توصیه شده مطابق استاندارد سازمان جهانی بهداشت خطری برای سلامت عمومی ندارد. ولی غلظت بالای این ترکیبات می تواند موجب رشد و تکثیر باکتری های آهن و منگنز، ایجاد تغییر در طعم و بوی آب، ایجاد لکه های رنگی قرمز و قهوه ای تیره بر روی لوازم شستشو، گرفتگی و انسداد سیستم های آب رسانی شود.
این مقاله از نوع مروری ساختاریافته است که در آن جستجو با کلیدواژه های آهن و منگنز در محیط زیست و منابع آبی و خطرات بهداشتی مرتبط با آن ها از طریق پایگاه هایPubMed ،Science Direct ،Google Scholar ،Scopus و کتب مرجع محیط زیستی در بازه زمانی 1975 تا 2016 انجام شد.
یافته های این مطالعه نشان داد که مصرف آب آشامیدنی حاوی آهن و منگنز خطر مهم برای سلامت عمومی ندارد. ولی این ترکیبات می تواند خطر میکروارگانیسم های بیماری زا را افزایش دهند، زیرا خیلی از میکروارگانیسم های بیماری زا برای رشد به آهن و منگنز نیاز دارند.
پایش و کنترل غلظت ترکیبات آهن و منگنز در منابع آب جهت افزایش کیفیت آب آشامیدنی مطابق با استاندارد برای افزایش سلامت روانی و کاهش نارضایتی عمومی مردم ضروری است. زیرا این خطر وجود دارد که مردم با استفاده از سایر منابع آب نامطمئن برای آشامیدن، بیماری های ناشی از آب شیوع پیدا کند.