تاثیر جابه جایی لاپاروسکوپیک عروق گذر کننده از پل تحتانی کلیه در تنگی لگنچه به حالب: مطالعه ی مقطعی 5 ساله

تنگی لگنچه به حالب، از بیماری های شایع سیستم ادراری است. با توجه به مطالعات مقطی کوتاه مدت در مورد نقش عروق گذر کننده از پل تحتانی کلیه، در این مطالعه تاثیر جابه جایی عروق گذر کننده از پل تحتانی کلیه در درمان بیماران دچار تنگی لگنچه به حالب، قبل و بعد از عمل جراحی به روش لاپاروسکوپیک، در یک پی گیری 5 ساله، مورد بررسی قرار گرفت.
در این مطالعه ی مقطعی، 24 بیمار دارای عروق گذر کننده از کلیه، تحت انجام جابه جایی عروق از پل تحتانی کلیه، با عمل جراحی لاپاروسکوپی قرار گرفتند. برای بیماران، قبل از جراحی، 1 و 6 ماه پس از عمل جراحی، اسکن Diethylene triamine pentacaetic acid (DTPA)، انجام شد و بیماران، تحت پی گیری سالیانه به مدت 5 سال قرار گرفتند.
24 نفر با متوسط سنی 99/12 ± 04/28 سال (3/58 درصد مذکر)، متوسط بستری 69/0 ± 29/3 روز، مبتلا به تنگی لگنچه به حالب وارد مطالعه شدند. حجم متوسط خونریزی، 48/7 ± 99/151 میلی لیتر بود. در تمام بیماران، عملکرد کلیه پس از عمل جراحی، نسبت به قبل از عمل جراحی، بهبود داشت و میزان موفقیت روش جراحی معادل 100 درصد به دست آمد؛ به طوری که در اسکن DTPA، تمام بیماران از درجه ی تنگی شدید به درجه ی خفیف رسیده بودند.
جابه جایی عروق گذر کننده از پل تحتانی کلیه، در درمان بیماران دچار تنگی لگنچه به حالب به روش لاپاروسکوپی، باعث موفقیت 100 درصد و بهبود عملکرد کلیه ها، با کمترین میزان عوارض و خونریزی گردید. مطالعات بیشتر به ویژه در افراد با سن کمتر از 2 سال و دارای گروه شاهد پیشنهاد می گردد.