بررسی ارتباط اسیدوز با بروز کواگولوپاتی در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه

یکی از نشانگرهای اولیه در بروز کواگولوپاتی در بیماران بدحال، اسیدوز می باشد که می تواند منجر به افزایش مرگ و میر در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه شود. هدف از انجام مطالعه ی حاضر، بررسی ارتباط اسیدوز با بروز کواگولوپاتی در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه بود.
در این مطالعه ی آینده نگر، 120 بیمار بدحال بستری در بخش مراقبت های ویژه ی مرکز آموزشی و درمانی الزهرای (س) اصفهان، طی مدت 14 روز از نظر علایم اسیدوز و کواگولوپاتی تحت بررسی قرار گرفتند و ارتباط بین شدت اسیدوز و کواگولوپاتی در آنان تعیین گردید.
15 بیمار به اسیدوز شدید مبتلا شدند که در 2 نفر (3/13 درصد) کواگولوپاتی متوسط و در 13 نفر (7/86 درصد) کواگولوپاتی شدید رخ داد. 20 بیمار مبتلا به اسیدوز متوسط شدند که در 9 نفر (0/45 درصد) کواگولوپاتی خفیف و در 9 نفر (0/45 درصد) کواگولوپاتی متوسط ایجاد شد. 23 بیمار مبتلا به اسیدوز خفیف شدند که شدت کواگولوپاتی در 16 نفر (6/69 درصد) خفیف، 2 نفر (7/8 درصد) متوسط و 5 نفر (7/21 درصد) شدید گزارش گردید. از 62 بیمار فاقد اسیدوز نیز شدت کواگولوپاتی در 38 نفر (3/61 درصد) خفیف و 8 نفر (9/12 درصد) متوسط بود. بین شدت اسیدوز و شدت کواگولوپاتی ارتباط آماری معنی داری مشاهده گردید (001/0 > P).
بروز و شدت اسیدوز با شدت کواگولوپاتی ارتباط معنی داری داشت. همچنین، مجموعه شاخص های مربوط به اسیدوز و کواگولوپاتی تاثیر معنی داری را در سرانجام بیماری نشان داد. در بیماران دچار اسیدوز به ویژه طیف شدید، لازم است اقدامات ضروری جهت برطرف کردن اسیدوز به منظور پیشگیری از بروز کواگولوپاتی صورت گیرد.