بررسی توهم رستگاری انسان در قرآن و نهج البلاغه

رستگاری و نجات در حیات دنیوی و اخروی، مطلوب هر انسان کمال جو و آرمان خواهی است که در مسیر فطرت الهی خویش گام بر می دارد. بر این اساس، شناسایی عوامل و همچنین موانع وصول به رستگاری از لوازم اساسی چنین خواسته ای است. با این وجود، یکی از مشکلات مهم در این زمینه، دچار شدن انسان به پندارها و توهمات باطلی است که در لباس حقیقت ظاهر می شوند و نه تنها انسان را به رستگاری نمی رسانند، بلکه او را از این مسیر دورتر می سازند. در این نوشتار، مسئله ی توهم رستگاری با استناد و بهره گیری از آیات قرآن کریم و سخنان امام علی (علیه السلام) با محوریت نهج البلاغه مورد بررسی قرار گرفته است. در این بررسی بخشی از توهمات باطل رستگاری، از قبیل غفلت از سنت های الهی حاکم بر زندگی انسان، مانند: ابتلاء و آزمون، همچنین منشا و علل این پندارها، مثل پیروی از هوای نفس، به تفصیل بیان شده است.