پرندگان نقشی فراتر از زیبایی در طبیعت

پرندگان یکی از عناصر طبیعت هستند که نقش مهمی در تغییرات اکوسیستم دارند. بسیار دیده شده است؛ بذر و دانه-های چسبیده؛ به بدن پرندگان؛ یا از دهان افتاده ی آنها مزرعه ای سرسبز و با طراوت ایجاد نموده است. بخشی از اعضای پرندگان نیازهای دارویی و پزشکی بشر را برطرف می نمایند. در این مقاله ضمن معرفی چند پرنده در شعر یکی از شاعران فارسی؛ ویژگی ها؛ محیط زیست و نیز؛ تاثیرحضور آنها در زندگی بهتر برای انسان را شرح خواهیم داد. بیشتر توجه ما به زیبایی های ظاهری پرندگان است. در حالی که پرندگان؛ لانه سازی و مفاهیم ذهنی که ضروری زندگی اجتماعی هست؛ را نیز به انسان ها یاد می دهند. نخستین موجود که رویای پرواز را در انسان تحقق بخشید؛ « پرنده» بود. و نخستین موجود که شیوه ی به خاک سپاری (در مرگ هابیل به دست قابیل) را آموخت نیز«پرنده» بود. کوچ پرندگان، ندای تغییر فصل و آب و هواست. لذا، پرندگان با قرار گرفتن در چرخه ی زندگی انسان ها؛ نقشی فراتر از زیبایی را در طبیعت؛ از خود به یادگار می گذارند. این نوشتار بیش از 7 پرنده را با استشهاد به شعر فارسی و پژوهش در آثار بزرگان به شیوه ی کتابخانه ای، بررسی نموده است. و می تواند به عنوان توصیفی شاعرانه از رفتار پرندگان در زمینه ی کشاورزی مورد توجه دانش پژوهان قرار گیرد.