بررسی مقایسه ای اثر دگزامتازون، اندانسترون و کتامین وریدی در پیش گیری از لرز پس از عمل جراحی سزارین تحت بیهوشی عمومی

مطالعه ی حاضر با هدف تعیین اثر مقایسه ای داروهای دگزامتازون، اندانسترون و کتامین وریدی در پیش گیری از لرز، در خانم های تحت سزارین با بیهوشی عمومی انجام شد.
این مطالعه ی کارآزمایی بالینی دو سو کور، از نوع مطالعات شاهددار تصادفی شده بود. 160 بیمار با American Society of Anesthesiologists (ASA) درجات I و II کاندیدای سزارین تحت بیهوشی عمومی به چهار گروه دریافت کننده ی اندانسترون، دگزامتازون، کتامین و دارونما تقسیم شدند. حجم نمونه ی مورد نیاز این مطالعه با استفاده از فرمول برآورد حجم نمونه جهت مقایسه ی نسبت ها به تعداد 40 بیمار در هر گروه برآورد شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون ANOVA، جداول فراوانی و آزمون 2χ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. 050/0 > P به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.
میزان درجات لرز تنها در 4 دوره (بدو ورود و دقایق 10، 20 و 70 ریکاوری) بین چهار گروه تفاوت معنی داری داشت (050/0 > P). میزان درجات لرز بدو ورود و دقایق 10، 20 و 70 ریکاوری در گروه شاهد بیشتر از سایر گروه ها بود (درصد بدون لرز در گروه های دیگر بیشتر از گروه شاهد بود)، اما بین میزان درجات لرز گروه های دارویی دگزامتازون، اندانسترون و کتامین وریدی، تفاوت معنی داری وجود نداشت (050/0 < P).
تجویز داروهای دگزامتازون، اندانسترون و کتامین وریدی در پیش گیری از لرز تاثیر یکسانی داشته است.