رابطه ی ساختار کلاس و سازگاری دانشجویان با دانشگاه: نقش واسطه ای فرسودگی تحصیلی

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای فرسودگی تحصیلی در رابطه بین ساختار کلاس و سازگاری دانشجویان با دانشگاه انجام شد. شرکت کنندگان این پژوهش شامل 320 نفر (161 زن، 159 مرد) از دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه شیراز بودند که بر اساس روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایچند مرحله ای انتخاب شدند. به منظور بررسی متغیرهای پژوهش، هر یک از شرکت کنندگان، پرسشنامه ساختار کلاس (الیوت و چرچ، 2001)، پرسشنامه سازگاری با دانشگاه (بیکر و سیریک، 1989) و مقیاس فرسودگی تحصیلی مزلاچ (شائوفلی و همکاران، 2002) را تکمیل کردند. پایایی ابزارهای پژوهش به وسیله ضریب آلفای کرونباخ و روایی آنها از طریق همسانی درونی احراز شد. برای تحلیل داده ها از مدل یابی معادلات ساختاری به کمک نرم افزار ایموس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که رابطه ساختار کلاس با سازگاری با دانشگاه و فرسودگی تحصیلی از لحاظ آماری معنادار است. همچنین، فرسودگی تحصیلی در رابطه بین بعضی از ابعاد ساختار کلاس و سازگاری با دانشگاه، نقش واسطه ای ایفا می کند. نتایج نشانگر اهمیت ساختار کلاس در سازگاری دانشجویان با دانشگاه است.