اثر مکمل غذایی آستاگزانتین بر پاسخ استرس تراکم و عملکرد ماهی طلال (Rastrelliger kanagurta)

تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر سطوح غذایی آستاگزانتین بر عملکرد تولید و مقاومت در برابر استرس تراکم ماهی طلال صورت گرفت. در این مطالعه، تعداد 120 قطعه ماهی طلال با میانگین وزنی 01/0±14/7 گرم در یک طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار آزمایشی و 3 تکرار (با تعداد 10 قطعه در هر تکرار) که شامل تیمار آزمایشی شاهد (بدون استفاده از آستاگزانتین) و در تیمارهای آزمایشی 2، 3و 4 میزان استفاده از این مکمل به ترتیب 50، 100 و 150 میلی گرم بر کیلوگرم غذا بود مورد استفاده قرار گرفتند. بعد از 60 روز تغذیه، هر تیمار در معرض استرس تراکم به مدت 24 ساعت قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد که 24 ساعت بعد از شروع استرس تراکم، افزایش معنی داری در میزان پروتئین و فعالیت لیزوزیم و کاهش معنی داری در فعالیت آلکالین فسفاتاز، آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینو ترانسفراز (به استثنای تیمار 4) درتیمار های حاوی آستاگزانتین در مقایسه با تیمار کنترل مشاهده شد (05/0>P). 24 ساعت بعد از شروع استرس تراکم، کمترین میزان کورتیزول و گلوکز در تیمار 3 مشاهده شد که با تیمار شاهد تفاوت معنی داری داشت (05/0>P). بالاترین وزن نهایی، ضریب رشد ویژه، شاخص وضعیت و غذای دریافتی وکمترین ضریب تبدیل غذا در تیمار 2 و 3 مشاهده شدکه با تیمار شاهد دارای تفاوت معنی دار بود (05/0>P). در مجموع بر اساس نتایج این تحقیق، افزودن 100 میلی گرم بر کیلوگرم مکمل غذایی آستاگزانتین به جیره غذایی ماهی طلال به منظور بهبود شاخص های رشد و مقاومت در برابر استرس پیشنهاد می شود.