آموزش مبتنی بر شبیه سازی

بهبود کیفیت در آموز ش عالی، از رویکردهایی است که در دهه اخیر در بسیاری از نظا مهای آموزش عالی مورد توجه قرار گرفته است.از سویی، آموزش پزشکی برای ا ینکه بتواند پاسخگوی تغییر و تحولات سریع پزشکی باشد، ناگزیراز تغییر است و باید از روش های نوین آموزشی بهره گیرد که یکی ا زا ین روش ها، آموزش مبتنی بر شبیه سازی است.
این مقاله از نوع مروری بوده ودر تدوین آن از جستجوهای اینترنتی با استفاده از موتورهای جستجوگر و در داده پایگا ه های معتبر از جمله Google scholar، SID، Science direct و مطالعات کتابخانه ای در کتب و مقالات علمی منتشر شده در سا لهای 2013 – 2005 استفاده شده است.
شبیه سازی در آموزش پزشکی از نقش مهمی برخوردار است. در مراقبت بهداشتی، تاکید بر ارائه ی مراقبت صحیح و ایمن بوده و شبیه سازی و شبیه سازها با کمترین تهدید محیطی، اجازه تمرین را به فراگیران، برای حصول این هدف فراهم می کنند. لذا، آموزش و ارزیابی بر پایه شبیه سازی، نقش مهمی در تامین ایمنی بیمار ایفا می کند. ضمن اینکه در این روش فراگیران برای عملکردی مطمئن و موثر در آینده آماده می شوند.
یافتن ترکیبی صحیح از روش سنتی، شبیه سازی و تجربه مراقب تهای واقعی از بیمار، چالشی اساسی در آموزش است. آنچه مسلم است برای اثربخش تر شدن شبیه سازی، تمرکز بر اهداف و مهار تهای کلیدی، دقت در آماده سازی سناریوها، فراهم آوردن امکان بازخورد وا رزیابی عملکرد،انجام تجربیات تحت راهنمایی و تناسب شبیه سازی با نیازهای حرفه ای ضروری است.