آثار همزیستی مسالمت آمیز بر روابط خارجی دولت اسلامی

اصل هم زیستی مسالمت آمیز از مهم ترین موضوعات حوزه ی تعاملات دولت ها و جوامع است و بر چگونگی صورت بندی منظومه های روابط انسانی اثر می گذارد. اکنون این سوال مطرح است که آیا بر اساس دیدگاه اسلامی در پیوند با غیرمسلمانان و جوامع بیگانه - که از زیرساخت های فکری، اصول و الگوهای متفاوت اجتماعی، فرهنگی و سیاسی برخوردارند - می توان قاعده ی بین المللی همزیستی مسالمت آمیز را پذیرفت و تسری داد؟ این مقاله می کوشد تا در قالب یک تحقیق توصیفی- تحلیلی و استفاده از روش کیفی، ضمن بهره گیری از مبانی، بایسته ها و آموزه های دینی این فرضیه را اثبات کند که همزیستی مسالمت آمیز در رویکرد اسلامی دارای اصالت بوده و پیگیری آن در حوزه ی روابط خارجی با غیرمسلمانان به دلایلی هم چون: وجهه سازی، تعاون و همکاری های بین المللی و بسترسازی جهت ایجاد اتحادها و پیمان ها موجب پیشبرد اهداف و دست یابی به منافع اسلامی می گردد.