بررسی پیامد درمان بیماران مبتلا به سل و عوامل مرتبط با آن در جنوب شرق ایران- ایرانشهر طی سال های 1384 تا 1393

بیماری سل از مهمترین مشکلات بهداشت عمومی است. در این مقاله پیامد درمان مبتلایان به سل برای ارزشیابی اثربخشی استراتژی درمان تحت نظارت مستقیم درحوزه دانشکده علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایرانشهر بررسی شد.
این مطالعه به صورت توصیفی- تحلیلی گذشته نگر انجام شده و داده ها به روش سرشماری جمع آوری شد. از آنالیز توصیفی برای متغیرهای کمی و کیفی و برای سایر مقایسه ها از آزمون های کای دو، t-test و رگرسیون لجستیک استفاده شد.
در این مطالعه اطلاعات1621 بیمار بررسی شد که7/49 % بیماران مرد و مابقی زن بودند. نتایج آنالیز دو متغیره بین جنسیت، گروه سنی، وزن، نوع بیماری، نتیجه اسمیر خلط( شروع، ماه دوم، ماه چهارم و پایان درمان)، سکونت در زندان، مورد جدید، ملیت و ابتلا به HIV با پیامد درمان ارتباط آماری معنی داری نشان داد. محل سکونت بیماران با پیامد درمان آن ها ارتباط آماری معنی داری نداشت. بر اساس آنالیز رگرسیون لجستیک ارتباط نتیجه اسمیر بیماران در پایان ماه دوم با پیامد درمان معنی دار نشد اما بین نتایج دو ماه پس از شروع درمان نگهدارنده و پیامد درمان ارتباط آماری معنی داری مشاهده گردید.
استراتژی درمان استاندارد کوتاه مدت تحت نظارت مستقیم، پایش درمان، اطمینان از تمکین دوره درمان، پیگیری درمان مسافرین و مهاجرین و تغذیه مناسب جهت نیل به پیامد مطلوب موثر خواهند بود.