ترک فعل پرستار به عنوان عنصر مادی جرایم علیه اشخاص،گزارش موردی پرونده بیمارستان خمینی شهر

قصور پرستاری، در اغلب موارد موجب صدمه به بیمار در فرآیند مراقبت و درمان می گردد؛ به طوری که می تواند آسیب های جدی به سلامت بیمار وارد نماید. همچنین این قصور دارای دو جلوه است: یکی به صورت «فعل» محقق می گردد و دیگری ناشی از «ترک فعل» پرستار است.
مقاله حاضر با رویکردی تحلیلی- توصیفی، با بررسی یک نمونه عملی (پرونده بیمارستان خمینی شهر که منتهی به صدور حکم محکومیت با حبس های طولانی مدت برای کادر درمان بیمارستان گردید)، به دور از هرگونه داوری در خصوص عملکرد کادر درمانی، در صدد پاسخ به این پرسش است که چگونه ترک فعل می تواند برای پرستاران موجب مسئولیت گردد؟ و آیا ترک فعل می تواند در شرایط خاص، عنصر مادی جرایمی را تشکیل دهد که معمولا با فعل مثبت ارتکاب می یابند؟ بررسی این سوال و یافتن پاسخ آن در جرایم علیه اشخاص، مستلزم مداقه در مفهوم ترک فعل و موضع نظام حقوقی ایران است.
تحلیل انجام شده نشان می دهد که ترک فعل پرستار، همانند افعال او می تواند موجب صدمه به بیمار و در نتیجه موجب مسئولیت کیفری برای پرستار گردد.
ضرورت دارد با برگزاری کلاس ها و دوره های آموزشی مناسب، پرستاران و پزشکان تا حدودی به قوانین و مقررات مربوطه آگاهی یابند. بنابراین، استفاده از قضات و حقوق دانان در این خصوص باید در اولویت های برنامه سازمان های مربوطه قرار گیرد. همچنین می توان در کلاس های ضمن خدمت برای پرستاران و پزشکان، نمونه های عملی چون پرونده بیمارستان خمینی شهر اصفهان توسط قضات آگاه به این امور، تحلیل شود که تا حدود زیادی راهگشای ایشان در مواجهه با موضوعات یادشده باشد.