تاثیر تنش کم آبی بر ترشح گلومالین توسط قارچ های گلومرال همزیست با گیاه ذرت

گلومالین گلیکوپروتئینی است که در دیواره هیف و اسپور قارچ های راسته گلومرال شناسایی و استخراج شده است. گلومالین ماده چسبناکی است که از هیف این قارچ ها ترشح یافته و روی ذرات خاک رسوب و منجر به خاکدانه سازی و پایداری خاکدانه ها می شود. تنش کم آبی با تاثیر بر رابطه همزیستی میکوریزی می تواند تولید گلومالین را تحت تاثیر قرار دهد. این تحقیق به صورت آزمایش چند عاملی در قالب طرح پایه کاملا تصادفی در چهار تکرار با گیاه ذرت (رقم سینگل کراس704) در شرایط گلخانه اجرا شد. عامل اول سه سطح رطوبتی در خاک شامل: 30-10 درصد تخلیه آب قابل استفاده (W0)، 55-35 درصد تخلیه آب قابل استفاده (W1)،90-60 درصد تخلیه آب قابل استفاده (W2) و عامل دوم سه گونه قارچ میکوریز (Gv) Glomus versiforme،(Gi) G.intraradices،G.etunicatum (Ge) و شاهد بدون قارچ بود. در پایان دوره رویشی گیاه، گلومالین ساده استخراج (EEG) وگلومالین کل (TG) در خاک، به روش بردفورد اندازه گیری شدند. با کاهش آب خاک، وزن خشک گیاه و درصد کلونیزاسیون ریشه کاهش یافت. نتایج مربوط به اندازه گیری EEG و TG نشان داد که تنش کم آبی بطور معنی داری باعث افزایش مقادیر EEG و TG می شود. همچنین افزایش معنی دار تولید گلومالین در سطح رطوبتی W2 در هر سه گونه قارچی نسبت به دو سطح رطوبتی W0 و W1، مشاهده شد؛ به عبارتی با افزایش تنش کم آبی و کاهش درصد کلنیزاسیون، تولید گلومالین در واحد درصد کلنیزاسیون ریشه افزایش یافت.