بررسی ساختار تنوع ژنتیکی جمعیت های نیای وحشی گندم (Aegilops crassa) با استفاده از نشانگرهای بین ریزماهواره ژنومی

به منظور بررسی تنوع ژنتیکی 16 جمعیت از گونه Aegilops crassa با استفاده از 10 آغازگر ISSR، در مجموع 105 آلل تکثیر شدند که از این تعداد، 86 آلل (90/81 درصد) به عنوان آلل چندشکل تشخیص داده شدند. تعداد آلل های تکثیر شده از 6 تا 15 با میانگین 11 آلل متغیر بود. محتوای اطلاعات چندشکلی از 17/0 در آغازگر UBC842 تا 34/0 برای آغازگر ISSR12 متفاوت بود. همچنین شاخص نشانگر از 98/0 برای آغازگر UBC842 تا 7/2 برای آغازگر ISSR08 متفاوت بود. میانگین شباهت ژنتیکی محاسبه شده برای اطلاعات نشانگرهای بین ریزماهواره‏ای برابر 89/0 بود و از 76/0 (بین دو ژنوتیپ از کرمانشاه و تبریز) تا 96/0 (بین دو ژنوتیپ از ایلام و کرمانشاه) متفاوت بود. تجزیه خوشه ایبر اساس داده های مولکولی، ژنوتیپ ها را در سه گروه جداگانه قرار داد که به وسیله تجزیه واریانس مولکولی تایید شد. البته روش های گروه‏بندی خوشه ایو تجزیه به مختصات اصلی نتوانست جمعیت ها را به طور کامل از هم تفکیک کند و عدم ارتباط بین تنوع مولکولی و تنوع جغرافیایی را نشان داد که نشان دهنده تنوع ژنتیکی بالای این جمعیت ها می باشد. تجزیه واریانس مولکولی نشان داد که سطح بیشتری از تنوع به درون جمعیت ها (53 درصد) تعلق داشت، درحالی که (47 درصد) تنوع در بین جمعیت ها مشاهده شد.