تاثیر کاربرد مدل مراقبت مشارکتی بر کیفیت خواب بیماران تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر

کیفیت خواب بیماران پس از عمل پیوند عروق کرونر پایین بوده و یکی از عوارض شایع پس از عمل محسوب می شود که دارای اثرات نامطلوبی بر سیستم قلبی عروقی مانند تشدید ایسکمی و انفارکتوس قلبی است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر کاربرد مدل مراقبت مشارکتی بر کیفیت خواب بیماران تحت عمل پیوند عروق کرونر انجام گردید.
این مطالعه نیمه تجربی با مشارکت 60 بیمار تحت عمل پیوند عروق کرونر مراجعه کننده به مرکز توانبخشی قلب بیمارستان شهید فقیقی شیراز که به طور هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی سازی در دو گروه مداخله و شاهد قرار گرفته بودند، انجام شد. مدل مراقبت مشارکتی که شامل 4 مرحله انگیزش، آماده سازی، درگیرسازی (اجرا) و ارزشیابی بود، در گروه مداخله اجرا گردید. کیفیت خواب در هر دو گروه توسط پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ سنجیده شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون های آماری تی (مستقل و زوجی)، کای اسکوئر و من- ویتنی تجزیه و تحلیل شدند.
میانگین نمرات کلی کیفیت خواب قبل از مداخله در گروه مداخله 29/2±30/10 و در گروه شاهد 02/2±7/8 بود که پس از اجرای مداخله در گروه مداخله به 27/2±53/6 و در گروه شاهد به 08/2±10 رسید. نتایج بیانگر آن بود که از نظر میانگین نمرات کلی کیفیت خواب بیماران تحت عمل پیوند عروق کرونر بعد از مداخله اختلاف آماری معنی داری بین دوگروه مداخله و شاهد وجود دارد (05/0>p).
کاربرد مدل مراقبت مشارکتی می تواند در بهبود و ارتقاء کیفیت خواب بیماران تحت عمل پیوند عروق کرونر موثر باشد. بنابراین استفاده از این مدل برای مراقبت این بیماران و بیماران مشابه توصیه می شود.