بررسی اثر فوری کینزیوتیپینگ و کشش عضله گاستروکنمیوس بر روی تعادل سالمندان

عدم تعادل از عمده ترین مشکلات سلامت سالمندان است. کینزیوتیپینگ و کشش عضلانی از تکنیک های فیزیوتراپی موثر برتعادل هستند. به نظر می رسد تاکنون مطالعه ای به مقایسه تاثیرکینزیوتیپ و کشش عضله گاستروکنمیوس بر تعادل سالمندان نپرداخته است؛ بنابراین هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه اثر این دو روش درمانی بر روی تعادل سالمندان می باشد.
در این کارآزمائی بالینی تصادفی، 40 سالمند خانم و آقا به صورت تصادفی در دوگروه کینزیوتیپ و کشش درمانی قرارگرفتند. درگروه کینزیوتیپ، تیپ مهاری بر روی گاستروکنمیوس چسبانده شد ودرگروه کشش، این عضله به مدت60 ثانیه و با 4 مرتبه تکرار تحت کشش قرار گرفت. تعادل استاتیک آزمودنی ها قبل و بعد از مداخله با استفاده از آزمون عملکردی ایستادن بر روی یک پا و بررسی سرعت و میزان جابجایی مرکز فشار بدن با استفاده از صفحه نیرو، مورد بررسی قرارگرفت. با توجه به توزیع نرمال داده ها، برای مقایسه بین گروهی از آزمون تی مستقل و برای مقایسه درون گروهی، از آزمون تی زوجی استفاده گردید.
پس از اعمال مداخلات علیرغم پیشرفت در مدت زمان ایستادن بر روی یک پا، تغییرات معنی دار نبودند (05/0˃P). هم چنین تغییرات داخلی– خارجی مرکز فشار بدن زنان پس از استفاده از کشش نسبت به استفاده از کینزیوتیپ به طور معنی دار کم تر بود(04/0=P). ضمن آن که زنان سالمند پس از استفاده از کشش نسبت به قبل از به کار بردن آن کاهش معنی داری را در تغییرات مرکز فشار بدن در صفحه داخلی- خارجی نشان دادند(02/0=P).
استنتاج: اثر کوتاه مدت اعمال کشش عضله گاستروکنمیوس، می تواند باعث بهبودی معنادار تعادل جانبی در زنان سالمند شود. البته مشاهده روند کاهشی درمیزان تغییرات جابجائی مرکز توده بدن پس از کاربرد این مداخله در مردان سالمند نیز می تواند بیانگر موثربودن این روش درمانی باشد.