تحلیل فقهی حقوقی ارث جنین منجمد

پیشرفت علم پزشکی در درمان ناباروری با وجود امیدواری به زوجین نابارور در رسیدن به آرزوی فرزنددارشدن، چالش های فقهی و حقوقی بسیاری به وجود آورده است.
از جمله این مسائل می توان به ارث جنین منجمد در باروری پس از مرگ به عنوان موضوع جدید اشاره کرد و این پرسش اصلی را مطرح نمود که در فرض استفاده توسط صاحبان، جنین منجمد می تواند پس از مرگ پدر سهم الارثی از ترکه او داشته باشد؛ در مقاله حاضر سعی بر آن شده است به روش توصیفی تحلیلی با اتکا به نظرات فقهی، فتوای فقها و نظرات مختلف حقوقی در پی پاسخ به سوال مزبور برآییم؛ پس از پذیرش مشروعیت باروری با جنین های منجمد متوفی، با مقایسه وضعیت کافر و جنین منجمد بهره بری از ارث آن تعدیل یافته و قوانین و قواعد فقهی صادرشده بر حمل طبیعی را به دلیل مغلوبیت حمل طبیعی در گذشته و زمان قانونگذاری ناظر به همان مورد دانستیم به علاوه با توجه به ماده 875 قانون مدنی که حمل را از زمان انعقاد موجود می داند و تاکید بر شرط موخر و مصلحت طفل، پذیرش ارث جنین منجمد را با مصالحه با سایر وراث و انتقال به رحم قبل از تقسیم ترکه و محروم نساختن آن از حق طبیعی خود، یعنی ارث قابل دفاع می دانیم.